1876 yılında, Osmanlı İmparatorluğu'nda Kanun-i Esasi ilan edildi.
Bu anayasa, Osmanlı İmparatorluğu'nda ilk kez meşrutiyeti ve parlamenter sistemi getirdi.
Kanun-i Esasi, II. Abdülhamid tarafından ilan edildi. Abdülhamid, Osmanlı İmparatorluğu'nu çöküşten kurtarmak için bir dizi reform başlatmıştı. Kanun-i Esasi, bu reformların en önemlilerinden biri oldu.
Kanun-i Esasi, Osmanlı İmparatorluğu'nda yasama, yürütme ve yargı gücünün ayrılığını öngörüyordu. Meclis-i Mebusan adında bir parlamento kurulmasını ve padişahın yetkilerinin sınırlandırılmasını da sağlıyordu.
Kanun-i Esasi, Osmanlı İmparatorluğu'nda önemli bir değişime yol açtı. İmparatorluk, daha demokratik ve modern bir yapıya kavuşmaya başladı.
Ancak, Kanun-i Esasi, II. Abdülhamid'in hayal ettiği gibi bir başarı yakalayamadı. Abdülhamid, meclisin yetkilerini sınırlandırmaya çalıştı ve 1878 yılında meclisi kapatarak mutlak bir hükümdarlık dönemini başlattı.
Kanun-i Esasi'nin başarıları:
*Osmanlı İmparatorluğu'nda ilk kez meşrutiyeti ve parlamenter sistemi getirdi.
*Yasama, yürütme ve yargı gücünün ayrılığını öngördü.
*Meclis-i Mebusan adında bir parlamento kurulmasını sağladı.
*Padişahın yetkilerinin sınırlandırılmasını öngördü.
Kanun-i Esasi'nin başarısızlıkları:
II. Abdülhamid tarafından meclisin yetkilerinin sınırlandırılması ve 1878 yılında kapatılması.
HABER MERKEZİ
