Türkiye’de devlet eliyle uygulanan sistematik işkence politikalarının en acımasız örneklerinden biri olan İmran Aydın’ın katledilişinin üzerinden 34 yıl geçti. Türkiye Devrimci Komünist Partisi (TDKP) üyesi olan Aydın, ağır polis işkencesi sonucunda 3 Mart 1991’de hayatını kaybetti.
BİR İŞÇİNİN DEVRİMCİ MÜCADELESİ VE HEDEF ALINIŞI
Çocukluk yıllarından itibaren Ankara'da OSTİM ve Mobilyacılar Sitesi’nde işçilik yapan İmran Aydın, emekçilerin hak mücadelesinde ön saflarda yer aldı. 12 Eylül 1980 darbesinin ardından işçi sınıfına yönelik baskı ve yıldırma politikaları yoğunlaşırken, Aydın sanayi sitelerinde ve işçi havzalarında örgütlenme çalışmalarına öncülük etti. Sendikal hakların yok sayıldığı, grevlerin yasaklandığı, her türlü işçi hareketinin kanlı baskılarla sindirilmeye çalışıldığı bir dönemde, işçilerin yeniden mücadeleye katılmasında etkin bir rol oynadı.
POLİS GÖZALTISINDA SİSTEMATİK İŞKENCE VE KATLİAM
1991 yılında devletin baskıcı politikalarına karşı yürüttüğü mücadele nedeniyle gözaltına alınan Aydın, emniyet birimlerinde ağır işkencelere maruz bırakıldı. Polis sorgularında kullanılan yöntemler arasında elektrik verme, falaka, askı, uykusuz bırakma ve darp yer aldı. Günlerce süren işkencelerin ardından bedeni iflas eden Aydın, devletin cezaevleri ve gözaltı merkezlerinde sistematik hale getirdiği işkence politikalarının bir kurbanı oldu. 3 Mart 1991’de, maruz kaldığı işkenceler sonucu hayatını kaybetti.
İŞKENCE VE CEZASIZLIK POLİTİKASI
Aydın’ın ölümü, Türkiye’de işkencenin bir devlet politikası olarak uygulandığını bir kez daha gözler önüne serdi. Yetkililer işkenceyi örtbas etmek için ölüm nedenini çarpıtmaya çalışsa da, insan hakları örgütleri ve yoldaşları onun gözaltında sistematik olarak katledildiğini ortaya koydu. Ancak, işkenceyi uygulayan ve emri veren polisler yargılanmadı, cezasızlık politikası bir kez daha devreye sokuldu.
İMRAN AYDIN’IN MÜCADELESİ YAŞIYOR
Aradan 34 yıl geçmesine rağmen, işkencede katledilen işçi İmran Aydın’ın mücadelesi hâlâ sürüyor. Bugün, onun adını taşıyan eylemler ve anmalarla işçi sınıfının özgürlük ve adalet mücadelesi devam ediyor. İşkenceye karşı verilen hukuk mücadelesi, baskı ve zulme boyun eğmeyenlerin çabalarıyla büyümeye devam ediyor.
İmran Aydın ve devletin işkenceyle katlettiği tüm devrimciler, işçilerin, emekçilerin ve ezilen halkların mücadelesinde yaşamaya devam ediyor.
